[Event "URS-ch"] [Site "Tashkent"] [Date "1989.03.24"] [Round "16"] [White "Korenievski,Michael"] [Black "Goichman,Artur"] [Result "1-0"] [Setup "1"] [FEN "B:W15,18,K26,45,47:B16,27,36,K46"] [WhiteElo "2385"] [BlackElo "2279"] [EventDate "1989.??.??"] [EventCountry "URS"] [EventType "tourn"] [EventRounds "17"] [EventComplete "1"] [Annotator "Blinde steegzet D00"] [Publication "Megabase 2018"] [SourcePublisher "Bor,Klaas"] [PublicationDate "2018.01.01"] [PlyCount "10"] [WhiteTitle "GMI"] [WhiteCountry "ru"] [BlackTitle "MF"] [BlackCountry "de"] {[%aall] 27-32??

Een belangrijke finesse in het eindspel die zich verrassend vaak in de praktijk heeft voorgedaan.

Als er een zwarte schijf op 41 staat, zie stand, dan staat zwart verloren als wit in staat is de andere zwarte schijven onschadelijk te maken of tegen te houden.

Echter, een aantal keren geeft de opgesloten partij op, terwijl dit niet altijd terecht is. Want zoals in dit voorbeeld met het zwarte blok 36,41 en 46, vergeet de opgesloten partij vaak dat ontsnapping al mogelijk is als de witte schijf op 47 verwijderd wordt en dat mag echt wel een paar schijven kosten.

Bovendien moet de opsluiter ook nog eens rekening houden met doorbraak pogingen, en die twee dreigingen zorgen ervoor dat de opgesloten partij meer kans heeft dan blijkt uit het aantal ten onrechte opgegeven partijen.

Dit voorbeeld is wel gewonnen voor wit.
} 58... 27-32 $4 59. 26-37 32x41 60. 15-10 16-21 {[%aall] opgegeven want:
} 61. 10-4 21-27 $7 62. 4-15 27-32 $7 ( 62... 27-31 63. 15-42 ) 63. 15-42 1-0